Het laatste weekend van januari is traditiegetrouw het weekend van de Vlakwatercross, dit winterseizoen de 7e cross uit de Limbra-crosscompetitie. Nu het seizoen vordert, zijn de onderlinge verhoudingen bekend en lijken de kaarten bij voorbaat wel geschud. Of zouden er toch verrassingen komen na het lossen van het startschot?
Senioren benutten de heuvels
Het eerste startschot voor het AtH-blauw was dat van de korte cross: Niels en Daan gingen van start voor een cross die op de kop af 4 kilometer was. In de eerste van twee ronden voelde Niels zich sterk op de heuvels, waar hij het de tegenstanders lastig maakte. Hij schudde wat belagers af, maar had daardoor wel moeite om op het vlakke gedeelte het tempo hoog te houden. De tweede ronde werd daardoor zwaar, maar de 11e plek werd niet meer afgestaan. Daan startte wat rustiger, maar begon al naar de eerste bocht met deelnemers inhalen. Met name op de echte ‘cross-gedeeltes’ van het parcours voelde Daan zich sterker dan zijn tegenstanders. Met een aardige inhaalrace kwam Daan een kleine minuut later binnen op een prima 17e plek.
Junioren stijgen boven zichzelf uit
Na het middaguur stond de jeugd op het programma. Thijs trapte hier af bij de Jongens Junioren C voor een cross over 3100 meter. In deze groep werd er van begin af aan hard gelopen, waarbij al snel een tweetal zich afscheidde van Thijs. Thijs hield het zicht op de nummer 2, maar kwam slechts mondjesmaat dichterbij. Ondanks een keurige slotronde, bleef het voor Thijs bij een 3e plek op 8 seconden van zijn voorganger. Gezien de grote onderlinge verschillen met de rest van het deelnemersveld, is het wel een harde en sterke strijd geweest aan de kop van de wedstrijd.
Bij de D-junioren deden namens AtH alleen Mike en Rion mee. Mike heeft in Geel laten zien dat ie ook slim kan lopen, vandaag deed hij niet anders. Terwijl de nummer 1 in de wedstrijd los kwam te lopen, volgde Mike het tweetal dat op podiumpositie liep. In de grote ronde moest Mike dit tweetal even loslaten, maar met wat aanmoedigingen kwam hij terug. Het werd ‘erop-en-erover’ voor Mike en binnen 50 meter schoof hij door van plek 4 naar plek 2. Een keurige 2e plek waar vooral Mike zelf heel erg blij mee was. Rion startte rustig, maar kwam al snel op gang om zich nog te kunnen aansluiten bij een groepje. Dit groepje brokkelde uiteen, waarbij Rion verschillende jongens voor kon blijven. Hij finishte als 22e, zijn hoogste klassering van het seizoen.
Pupillen winnen 5 van de 8 categorieën
Het huzarenstukje van AtH kwam echter pas bij de pupillen. Ons viertal JPA (Jeroen, Timo, Thijmen en Dinand) ging hard weg bij de start en positioneerde zich dus ook voorin. De koploper was echter al gevlogen en kreeg in de eerste van drie ronden een voorsprong van zo’n 20 meter. Timo gaf zich nog niet gewonnen en liep het gat in de tweede ronde dicht. Dit hielp Jeroen, want hij profiteerde van dit harde werk en zo gingen ze gedrieën de derde ronde in. Dinand liep net als Thijmen in de achtervolgende groep. Thijmen wist zich daar niet uit los te werken, Dinand lukte dit wel en kwam zo alleen te lopen met de groep achter hem. In de 3e ronde plaatste Jeroen meteen een versnelling, maar echt afschudden lukte hem nog niet. Beetje bij beetje bleek Jeroen toch het sterkst en zo liep hij naar een prachtige overwinning. Timo wist de strijd daarachter in zijn voordeel te slechten; hij behaalde een verdiende 2e plaats. Door het hoge tempo voorin, ontstond voor Dinand op dat moment een groot gat. Hierdoor kon Dinand in de slotronde niet meer terugkomen, maar met een 5e plaats in deze strijd mag hij zeker tevreden zijn. Thijmen bevond zich ook in de laatste ronde nog in de grote groep. Mede door zijn snelle start, lukte het hem niet om aan te zetten in de eindsprint. Toch liep hij misschien wel zijn beste wedstrijd van het seizoen op een 12e plaats, slechts twee tellen van de nummer 8.
Bij de meisjes had Claire het vooral in het begin zwaar. Ze begon behoudend en het voelde niet goed. Naarmate de wedstrijd vorderde begon het toch beter te draaien en kon ze een tandje bijzetten. Hierdoor schoof ze nog zo’n 5 posities op naar voren en vond ze aansluiting bij een groepje in de subtop. Door haar inhaalrace was dit groepje voorbij gaan te hoog gegrepen, ze eindigde op plaats 9. Bij Sanne straalt de verbetenheid eraf. Zo leek ze even aan een inhaalrace te beginnen, maar in de slotronde zakte het tempo wat terug. Met tegenstanders niet zo gek ver voor haar, kwam er op het laatst nog een aardige sprint. Net op het moment dat ze nog een plekje wilde opschuiven, begon haar opponente ook te sprinten. Sanne behaalde een 27e plaats.
Bij de B-pupillen laat Abel zien dat hij steeds meer wedstrijdervaring krijgt. Dit inzicht helpt hem om een tactisch betere wedstrijd te lopen. Met twee rondes van 500 meter voor de boeg, begon hij de wedstrijd door de koploper te volgen. Hierdoor ontstond al snel een tweetal met een grote voorsprong, waarbij Abel duidelijk het makkelijkst liep. Bij het ingaan van de tweede ronde probeerde Abel voor eigen succes te gaan, maar deze aanval werd afgeslagen. Vervolgens herhaalde de eerste ronde zich nog een keer, waarbij Abel uitsluitend kon volgen. In de laatste 100 meter leek het gedaan toen de eindsprint werd ingezet, Abel lag zo’n 2 meter achter. Gelukkig dacht Abel hier zelf anders over en met zo’n 30 meter te gaan zette hij toch nog een keer de tanden op elkaar. Slechts vijf meter voor de finish, passeerde Abel zijn tegenstander en won hij de wedstrijd. Een bijzonder spannende wedstrijd.
De laatste start was die van de JPC, MPC en mini-pupillen (Jorg, Sofie, Adam en Tim). Jorg had duidelijke instructies gekregen; benut je sprintsnelheid bij de start. Voordat de andere deelnemers met hun ogen konden knipperen, vloog Jorg al de bocht door. Zelfs ‘snelle starter’ Sofie kon dit niet bijbenen, dus al snel liep Jorg tien meter los. Sofie had meer moeite om los te komen van de tegenstand, maar ook zij pakte de koppositie in de eerste ronde. De tweede ronde van 500 meter werd voor Jorg een ware zegetocht. Jorg keek in een scherpe bocht even om en zag uitsluitend meisjes lopen. Onbedreigd naar de winst dus, hij finishte als eerste met een voorsprong van minimaal 15 seconden op de rest van de jongens. Sofie zat dichter achter Jorg, maar rook de hete adem van het tweede meisje in de nek. Gelukkig kon ze zich optrekken aan Jorg, waardoor ook Sofie best makkelijk naar de winst liep. In hetzelfde deelnemersveld liepen ook de allerkleinsten. De deelnemers waren helaas niet herkenbaar met een sticker op het startnummer, maar Adam hield zich verrassend goed staande tegen alle JPC die een jaar ouder zijn. Dat moest wel een goede klassering betekenen. Tim was getuige zijn bruine knieën onderweg gevallen, maar met hetzelfde doorzettingsvermogen als zus Sanne wist ook hij de wedstrijd goed af te sluiten. Na wat strubbelingen vanwege een incorrecte uitslag, bracht de jury-lijst uitsluitsel: Adam had gewonnen bij de mini-pupillen en Tim werd 3e.
Al met al was de AtH-jeugd vandaag zeer dominant; bij de jongens pupillen werden alle leeftijdscategorieën gewonnen! Onze 16 deelnemers haalden bovendien maar liefst 9 podiumplaatsen waaronder 5 overwinningen.
Zware, modderige wedstrijd voor Bo in Breda
Ondertussen, was Bo in Breda te vinden voor de 3e cross uit het nationaal crosscircuit. De hele top van de junioren meisjes D was vandaag present in Breda, het parcours lag er zwaar en nat bij (behalve de paden in het Mastbos) en dus waren alle ingrediënten voor een spannende en zware wedstrijd aanwezig. Vanaf de start kwam Bo in een tweede groep loopsters terecht, terwijl aan de kop zich een groep uit de voeten maakte. Tot aan het bos kon Bo zich redelijk goed handhaven in de tweede groep, maar in de modderpassage na het bos moest ze terrein prijsgeven. De vooraf gekozen tactiek was om dwars door de talrijke modderpoelen heen te lopen (om de gladde en steile kanten te vermijden), maar die bleken zo diep dat het voor Bo moeilijk was om haar evenwicht te bewaren. Tijdens de eerste passage van het “modderbad” werd duidelijk dat een uitslag voorin er vandaag niet in zat. Een aantal andere meiden had ogenschijnlijk minder moeite met de flexibele ondergrond waardoor Bo in de tweede ronde door een aantal concurrenten werd gepasseerd. Dit raakte de moraal met als gevolg dat Bo zich in de sprint naar de finish op de lijn nog liet inhalen en zodoende een 14e plaats liet optekenen. Al met al een (modder) ervaring rijker, maar toch terugkijkend op een redelijke uitslag in een zwaar bezette Mastboscross.