Code oranje voor de provincie Antwerpen zorgde ervoor dat Ketje het jeugdkamp niet in Mol kon laten plaatsvinden. Geheel in de geest van het thema zigeuners regelde rondtrekkend Ketje Petalo dat de AtH-jeugd terecht kon op “De Spar” in Haelen, bekend van de Leudalcross. De vijf deelnemende families waren de Rosenbergers, Gypsies, Sinti, Roma en Django’s. Deze werden welkom geheten door de achterkleinzoon van Koko Petalo, Jordi Petalo. Iedereen was onder de indruk van de gouden Gucci horloges om zijn armen, “die van de vrachtwagen waren gevallen”. Eentje liep zelfs achteruit, erg gemakkelijk als je te laat thuis kwam of te laat was voor een afspraak. Toen de bekende AtH-kamptoeter klonk kwamen de kinderen overal vandaan, naar de gezamenlijke ruimte gestroomd. Wonderlijk dat dit ieder jaar weer werkt. Zelfs de nieuwe kinderen komen kijken wat er gaat gebeuren. Door de Gucci- horloges werden iets later dan gepland de groepen bekend gemaakt die het dit weekend tegen elkaar op zouden nemen. De jongste van iedere groep mocht blind een voorwerp uitzoeken wat zaterdagavond tijdens de optredens gebruikt kon worden. Nadat de ouders vertrokken waren werd door Daan het smokkelspel uitgelegd. In het donker bos achter de huisjes was het ondanks de rondlopende smokkeljeugd heel stil. Niemand wilde gesnapt worden. Af en toe klonk er een gil als de beveiligers een smokkelaar te pakken hadden. Toen de jeugd uit het donkere bos terugkeerde brandde het jaarlijkse vuur voor de marshmallows totdat het tijd was voor de pupillen om naar het huisje te gaan. Er waren enkele kinderen die het heel spannend vonden om te blijven slapen. Het licht brandde dan ook nog enige tijd, eindelijk kon Attila het licht uitdoen maar korte tijd daarna ging het toch weer aan. En weer uit, en weer aan, uit…. De junioren en A-pupillen werden in twee groepen verdeeld om gedropt te worden. Ze kregen Daan of Jordi mee als begeleider maar die werd opgedragen om de groep niet te helpen. Zo kon het gebeuren dat de groep van Daan na 75 minuten wandelen weer terug was op de dropplaats. Daan: “Is dat dezelfde benzinepomp als waar we straks afgezet zijn?” De groep van Jordi bracht het er niet beter af, zeker niet toen Helmond op de ANWB-borden verscheen. Een kroegbaas vroeg waar ze vandaan kwamen en wat ze aan het doen waren. Hij fronste zijn wenkbrauwen toen hij hoorde dat ze uit Helmond kwamen en dat ze gedropt waren. “Is dat wel slim zo ver met die kleine kinderen?” “O ja, dat willen ze zelf” was het antwoord. Hij bleef met grote vraagtekens achter. Laat in de nacht kwamen de groepen met flinke tussentijd het terrein weer op. Er werd nog lang nagepraat…..
Na het gezamenlijke ontbijt kregen de familiehoofden een kaartje van de omgeving, een opdrachten- en een vragenlijst mee. Allerlei opdrachten die ze al wandelend op film of foto vast moesten leggen. Daarnaast waren er onderweg nog 3 posten waar ze een opdracht kregen. Marta liet zien hoe je een hond moet interviewen. Van Jordi zagen we een indrukwekkend filmpje van een sprintwedstrijd waarbij minstens 1 iemand van buiten de groep meedeed. En dan hebben we het niet over zijn wedstrijd tegen de vuilnisbak. Durfde de groep van Timo de ballon te laten klappen, fotografeerde Sanne Abel zittend in een groen golfkarretje. Als echte zigeuners trok de groep van Mike langs de huizen om knopen en veters te verkopen. Deur voor deur werd aangebeld. De vijf families samen hebben voor € 20,05 aan knopen en veters verkocht.
Na de lunch vonden er vijf spellen plaats op het terrein van De Spar. Bij het overvalspel was een van de huisjes omgetoverd tot een supermarkt met verschillende artikelen. Henkie vervulde de rol van supermarktmanager maar had door de korte nacht nog wat slaap in te halen. Hij viel dan ook in slaap waardoor de familieleden één voor één de winkel binnen konden sluipen om een artikel te stelen. Hoe duurder het artikel hoe hoger het totaalbedrag, enkelen namen de totale kassa en Henkies telefoon mee. Maar maakte je teveel geluid dan werd de manager wakker, soms bewoog hij in zijn slaap en schrokken de kinderen die op hun sokken binnen rond slopen. Het zal niemand verbazen dat de families met een dame aan het hoofd het hoogste bedrag uit de winkel wisten te halen. Bij het tweede spel, het golfspel wat over het hele terrein voerde, ontliepen de pogingen van de groepen elkaar niet veel maar de jury was streng. Bij het glazenbol gooien was het bij de Rosenbergers goed raak. In iedere ronde werden er meerdere glazen bollen van de tafel gegooid waarbij Kick voor de meeste punten zorgde. De Romarun ging in estafettevorm met een kledingstuk. Er werd onder luide aanmoedigingen fanatiek over het crossparcours gesprint. Bij het laatste spel moest er verhuisd worden met een woonwagen waarin een groepslid zat. De bochten werden verschillende keren te snel genomen waardoor de woonwagen kantelde en de passagier eruit buitelde. Zo zagen we onder luide aanmoedigingen van Anouk dat Roos het zand van haar benen afklopte en snel weer instapte om de reis te hervatten.
Na de spellen kreeg de jeugd even rust en kon Daan de tussenstand op gaan maken. Niels reed met de friet het terrein op, ook onze meesterbakker lag goed op schema met de barbecue en liep alles vlekkeloos in elkaar over. Toen ook Abel genoeg frikandellen op had, hadden de meesten nog wel plaats voor een toetje met slagroom. Tijd om alles te laten zakken want er stond nog van alles op het programma. Het avondprogramma speelde zich binnen af. Er waren optredens per groep afgewisseld met een meerkeuzevragen quiz. Sommige vragen leken inkoppers maar als iemand dan zelf niet weet dat hij een clubrecord heeft, is het toch moeilijker dan gedacht. En een zigeunerstick bestaat echt…..
De optredens waren ook dit jaar weer zeer divers. Ze werden kritisch beoordeeld door de deskundige jury: Henkie, Attila en de altijd zeer strenge Daan. De groep van Timo opende met een uitvoering van het Zwanenmeer waarbij het rokje van Joep misschien iets te strak zat om alle bewegingen goed te kunnen doen. De groep van Mike liet een voodoo-act zien waarbij Kevin en Adam elke keer net op tijd Mike weer tot stilstand wisten te brengen. Ook al zat Marta zielig als klein zigeunermeisje huilend op een steen, even later kreeg haar familie iedereen “naar links, naar rechts” op de vloer. Bij de Gypsies leek het toneelstukje iets rustiger te gaan al vond Daan het een heen en weer geren en gevlieg. De Django’s openden hun “kiet” met artikelen die van de, juist, vrachtwagen waren gevallen. In zijn winkel wilde Jordi zijn Gucci-spullen aan de toegestroomde klanten verkopen. Toen hij even weg was, roofden ze zijn winkel leeg, al had Dex er moeite mee om iets weg te halen (goed gedaan, Alex). Behalve Jordi vervulde ook Tim een onverwachte hoofdrol met zijn buikdansen. Toen ze afsloten met een heus feestje met dans en muziek waarop iedereen weer aansloot werd dat door de jury met veel punten gewaardeerd. Zelfs kritische Daan gaf, voor het eerst in zes jaar, de maximale score van tien punten. Al had de oplettende toeschouwer kunnen zien dat Dex namens de familie Daan een gouden Gucci-ketting aanbood, die ……… van de vrachtwagen was gevallen. Terwijl Daan de tussenstand opmaakte, verschenen er op de beamer foto’s en filmpjes uit de begintijd van AtH. Midden voor het scherm ging Adam, zittend op een stoel zonder zijleuning, steeds schuiner hangen. Net op tijd schrok hij wakker….
Er was een feestelijk ontbijt met cake en chocola. Joep was jarig en dat moest gevierd worden. Nadat Joep de kaarsjes had uitgeblazen en het cadeautje uitgepakt was kon het ontbijt beginnen. Iedereen was klaar om aan de laatste spellen te beginnen, de zon scheen inmiddels. De Gypsies leidden het tussenklassement maar het was spannend, de strijd was nog niet beslist. Bij het zigeunerwashangen bleven enkelen zeer lang hangen, maar verbaasden ook Kick met 32 seconden, Sarah met 33 en Roos met 43 seconden. Maar liefst 184 punten gooiden de Roma met zigeunerschnitzels bij elkaar. Veel meer dan alle anderen. Maar het fanatiekst ging het er aan toe bij het zigeunerhandbal wat met flesjes water werd gespeeld. In de pauzes werd er snel, met kletsnatte haren, omgekleed naar korte broek en T-shirt. De Sinti haalden de hoogste score al was Marta het daar niet mee eens. Marta was klaar voor het debat met de scheidsrechters maar in de spelregels stond: de scheidsrechter heeft altijd gelijk (behalve als hij van de vrachtwagen is gevallen). Toen Daan de behaalde punten van de zondagochtend bekend maakte, had Marta razendsnel meegeteld en juichte al voordat de eindstand bekend was gemaakt. Maar dat was niet het belangrijkste van het weekend.
Daarom Abel, Adam, Aminata, Anouk, Aron, Dex, Harris, Joep, Jordi, Jorg, Kevin, Kick, Lieve, Luna, Mariam, Marcus, Marta, Mike, Nina, Roos, Sanne, Sarah, Sofia, Sofie, Tim en Timo bedankt dat jullie samen er weer een fantastisch kamp van hebben gemaakt.