Jordi snelt naar 23.29 in de competitie
In het na-coronatijdperk bestaat de competitie voor de mannen weer uit drie wedstrijden. Na alle jaren dat het mannenteam deelneemt zijn we gewend geraakt aan hun “eigen-wijze” voorbereiding. Stuk voor stuk pakten ze het weer anders aan. Jordi was aan het einde van het vorig baanseizoen van plan in de winter flink door te trainen. Een carrièreswitch veranderde alles. Jordi staat nu aan de basis van leren lopen en dat gaat met kleine pasjes vooruit. Maar de opleiding die hij daarnaast doet gaat in volle speed waardoor hij toch aan snelheid kan werken. Martin heeft niks met kleine pasjes, wil met grote stappen vooruit. Bij de openingswedstrijd in Alphen aan den Rijn waren zijn laatste passen iets te groot. Een paar dagen later lag hij op de operatietafel in het Elkerliek. De voorbereiding van Mike ging vlekkeloos. Hij draaide een goed cross-seizoen en kreeg gratis krachttraining op zijn werk. Dat laatste wordt binnenkort overgenomen door Daan Meulendijks (beetje reclame mag). Precies een jaar geleden raakte Niels geblesseerd aan zijn enkel. Dat kreeg zo’n lange nasleep dat hij nu pas weer aan wedstrijden mee kan doen. Helaas kreeg het griepvirus hem te pakken, weer moest hij pas op de plaats maken. Twee weken lang uitgeschakeld, daarna schoot het tijdens de eerste training in zijn kuit waardoor het lopen op dit moment moeizaam gaat. Timo had van de ouderen afgekeken hoe ze zich ieder jaar door de winter worstelden: kleine stappen vooruit, grote achteruit en andersom. Timo had een kwakkelwinter. Toch liep hij een hele goede wedstrijd onlangs in Utrecht. Nieuweling Marc maakt vandaag zijn debuut. Als ouder kijkend naar de trainingen kreeg hij zin om mee te doen. “Dan doe je dat toch”. We hadden al een paar fanatiekelingen, Marc past goed in dat rijtje…… Ook Koen redenerend “ik ben er toch vanwege mijn kinderen”, sloot zich kortgeleden aan bij de groep. Meteen net zo fanatiek als de rest: schrijf me maar gauw in bij de Atletiekunie dan kan ik meedoen. We gaan zien wat het wordt vandaag.
Het begon niet goed. Het was voor aanvang al duidelijk dat Niels niet kon lopen. Met wat kunst- en vliegwerk konden toch alle onderdelen bezet worden. Tot er een telefoontje kwam met de afmelding van Timo. Jordi wilde als sprinter de 800 en 5000 wel voor zijn rekening nemen, maar dat werd te gek. Dan maar 0 punten op de 800, 5000 en Zweedse estafette.
Voor Mike stonden de hoge hordes op een rijtje in de baan. Hij begon met een vierpas maar kon dat niet vasthouden. Vanaf onze zitplek zagen we een Viking bij het kogelstoten, dat bleek Koen te zijn. Koen maakte zijn debuut met 8.46 wat een verbetering van het clubrecord van Jean-Paul Weerts (mannen 35) uit 2017 met 34 cm betekende. Martin kwam op de 100m in 13.16 dichtbij zijn PR. Twee series daarna kreeg het toch al gehavende team nog een domper te verwerken. Puntenpakker Jordi vertrok te snel uit het startblok en kreeg een DQ. De domper was voor Jordi heel groot, hij loopt graag tegen sterke tegenstanders en die waren er vandaag.
Voor het eerst had Marc een wedstrijdshirt aan om bij het technisch moeilijke discus punten te halen. Hij kwam tot 17.64 maar wil volgende keer graag over de 20 meter. Koen wilde naast de werponderdelen ook een 400m lopen. Door de afmelding van Timo schoof Jordi van de Zweedse estafette naar de 400m. Helaas kwam Jordi in een voor hem te langzame serie. Halverwege de eerste bocht had hij iedereen te pakken en werd het een eenzame strijd. Seriewinst met 5,5 seconde voorsprong én een PR op zijn tijd uit een ver verleden. Koen had last van zijn adem tijdens het rondje maar zette wel een eerste tijd neer.
Mike noteerde in zijn eerste poging bij HSS meteen een PR: 11.85. In de derde poging kwam hij nog verder: 11.97, een verbetering van zijn PR en eigen clubrecord met 95 cm! Marc (mannen 45) was erop gebrand om de kogel zo ver mogelijk neer te laten komen. Zijn laatste poging was de verste 9 meter 30. Hiermee verbeterde hij het clubrecord van Jean-Paul Weerts met 1m18 en het drie uur oude clubrecord van Koen. Martin liep, met zijn val eerder dit seizoen nog in zijn achterhoofd, een beetje ingehouden op de 200m. Jordi wilde revanche voor zijn 100m. Hij was in fel gevecht gewikkeld met Geven van Atletiek Leudal. Die laatste leek te gaan winnen maar met een laatste krachtsinspanning kwam Jordi toch als eerste over de finish; 23.29 met een verschil van 0.03. En een tevreden Jordi. Koen begon aan zijn laatste onderdeel; discus. Helaas gooide hij in het net. Ook de volgende drie pogingen waren ongeldig. Mike had de dag geopend en sloot deze ook af. Op de hoogspringaanloop ging hij over 1.65. De 1.70 sprong hij er nipt af.
Het totaalresultaat was niet waar de mannen van tevoren op gehoopt en verwacht hadden, maar ze moesten vandaag roeien met de riemen die ze hadden. Reken maar dat ze revanche nemen in de volgende twee wedstrijden. De uitslagen vind je hier.