Thijs op de trap tijdens de Leemkuilcross.
Terwijl een deel van de AtH-jeugd haar tanden stukbeet op de Abdijcross in Kerkrade, vertrok er op zondagochtend ook een AtH-delegatie richting Nijmegen voor de Leemkuilcross. Door een dun laagje sneeuw in het glooiende landschap, kwam er onderweg bij sommige deelnemers de vakantiestemming in. Totdat zij oog-in-oog stonden met dé trap, het symbool van de Leemkuilcross. De Leemkuil is een ingraving van zo’n 20 meter diep in het bos nabij Berg en Dal. Pronkstuk van deze kuil, is een steile en ongelijke trap die bijna alle deelnemers moeten overwinnen. De jongste jeugd haalde bij het inlopen al opgelucht adem omdat zij de trap niet op hoefden. Maar al snel kregen ook zij ontzag voor het loodzware parcours, na het zien van de 120 meter lange klim die zij voorgeschoteld kregen.
Jean-Paul had wel wat twijfels gezien het zware parcours, maar besloot toch de uitdaging aan te gaan en te starten. Na een snelle openingsronde doemde de trap op, maar Jean-Paul doorstond deze zware hindernis glansrijk. Wat hij echter niet wist, was dat het ook achterin het bos behoorlijk op en af ging. Tezamen met flinke modder werd het een loodzware cross, maar wel een die tot tevredenheid stemde. Na 16.10 minuten was Jean-Paul weer in de kuil terug.
Bij de jeugd waren slechts 2 leeftijdscategorieën gemaakt; t/m 10 jaar en 11 t/m 16 jaar. Laatstgenoemde groep startte als eerste, waarbij het veld vanaf de start werd aangevoerd door Thijs. Mike nestelde zich ondertussen in de achtervolgende groep. Thijs trok het veld al gauw uit elkaar en na de eerste lange klim was het gat al flink gegroeid. Mike wist deze klim ook goed te doorstaan, maar eenmaal boven werd flink versneld in het groepje. Thijs ging als eerste jeugdige de trap op wat hoorbaar indruk maakte op het aanwezige publiek. Mike liep bij aanvang van de trap net achter de 3e loper en hij had het zichtbaar zwaar. Aanklampen op de trap ging hem desondanks voortreffelijk af. Helaas voor Mike was de cross voor hem net te zwaar om nog mee te strijden om het brons, maar als 12-jarige weerde hij zich keurig. Thijs liep uiteindelijk ontspannen naar de eindstreep en won de cross met ruime voorsprong. En naar eigen zeggen was hij niet eens heel erg vermoeid na 1800 meter, een teken dat Thijs langere afstanden steeds makkelijker verwerkt.
Bij de jongste jeugd (iedereen t/m 10 jaar) startte diverse jonge deelnemers in het blauw; Jeroen, Dinand, Thijmen, Sofie en Veerle werden even voor 11 uur het zware parcours opgestuurd. Zij hoefden niet de trap op, maar de lange helling was een ware scherprechter. Met een meisje voorop, Jeroen als 2e met in zijn kielzog nog een jongen kwam de jeugd boven. Daarachter kwam een brutaal gestartte Thijmen gevolgd door Dinand. Sofie liep in een groep van kinderen die allemaal groter waren en Veerle had op de klim mooi aansluiting bij een flinke groep. Eenmaal boven werden de verschillen gemaakt: Jeroen schudde zijn voornaamste concurrent af en kreeg het snel gestartte meisje in het vizier; Thijmen en Dinand wisselde van positie; Sofie voelde de steile kuitenbijter in de benen en Veerle kreeg het aan de staart van het groepje erg zwaar. Nu kregen de kinderen een afdaling van meer dan 200 meter lang, gevolgd door een eindsprint terug de kuil in. Jeroen naderde het meisje dusdanig snel, dat hier nog flink gesprint werd om te bepalen wie als eerste de eindstreep zou passeren. Jeroen moest het meisje voor laten gaan, maar aangezien zij eerder de Warandeloop wist te winnen is dat zeker geen schande. En de 1e plek op het podium van de jongens was binnen wat door de organisatie werd beloond met een fles kinderchampagne. Dinand had in de lange afdaling zijn 3e plek weten te behouden, zonder dat er grote onderlinge verschillen waren ontstaan. Dit hield in dat Thijmen helaas net naast het podium greep, maar met zijn snelle start belandde hij wel op een keurige 4e plek. Sofie werd flink aangemoedigd op het laatste stuk, waardoor ze nog flink begon te sprinten. Ze passeerde nog twee deelnemers en finishte heel knap als 4e meisje. Veerle had het groepje moeten laten gaan, maar had zich prima laten vallen in de lange afdaling en kon door een eindsprint haar positie vasthouden. Zij finishte op een mooie 13e plek. Het uitdagende parcours zorgde dus niet voor grote verrassingen, maar zorgde wel voor prima resultaten met twee overwinningen voor de familie van Lith als absolute hoogtepunt.
[pdf-embedder url=”http://atletiekhelmond.nl/wp-content/uploads/20160117-Berg-en-Dal-Leemkuilcross.pdf”]